maart 21, 2021
fan ûnbekend*
Hy socht altyd de hichte op
en fleach as fûgel troch it swurk
om oeral oan te kommen,
dus bleau hy op ierde net sa’n skoft,
foel nea as bakstien út ’e loft.
De ierde rûn, syn ideaal,
beskôge hy as ’t hege wurk
om ’t eachweid te ferromjen:
fan Amearika, foarby Japan,
wer nei de startbaan wie syn plan.
Hy fûn op ’t hynder wat er socht:
ûntspanning foar de lea en geast
om efkes by te kommen;
fan dy hichte foel er op ’e grûn,
in langer flecht waard him net jûn.
* Foto ‘Lowell H. Smith’
maart 20, 2021
fan ûnbekend*
Jesaja
Is de sier fan froulju fuort,
ôfwosken har ûnhuerens,
is weispield alle bloed
dat manlju floeie lieten,
dan jout de Heare groeiend guod.
Juda’s lân lit sjen syn pracht,
foar Israel in eare,
de rest dy’t oerbleaun is,
sil trochgean foar in hillich
folk, jout de Geast fan flammen acht.
Want de Geast brânt alles skjin;
de skepping fan de Heare
is deis in wolk fan reek
en nachts de gloed fan flammen,
mar hat dy hearlikheid wol sin…
… as it folk dêr net oer kin?
Beskerming fan in tintkleed
en tûken docht him goed:
gjin lêst mear fan de hjitte,
by stoarm en rein is ’t ek net min.
* Yllustraasje ‘Groei’