maart 31, 2021
fan ûnbekend*
Jesaja
De foarst fan Juda, Achaz, wie benaud
foar Syrië en Israel,
twa keningen tsjin him allinne;
triljend as de beammen op ’e wyn,
tocht hy: gjin tinken oan om sa te winnen.
Gjin kening stie de foarst fan Juda by,
mar wol Jesaja, de profeet,
mei wurden om wer moed te winnen:
‘Branhout binne beide keningen,
sis ik, de jiske stoot der samar hinne.’
Wol harkje nei wat ek de Heare seit:
‘Damaskus en Samaria,
dy stêden sille net sa bliuwe,
grutsk, as hjoed de dei, en Israel…
de fijân sil dat folk nei ’t easten driuwe.’
Yllustraasje ‘Achaz’
maart 30, 2021
van Jean-Léon Gérôme*
Hij kon de beste beelden houwen
van vrouwen die geen kwaad begaan,
dus niet bestaan in ’t echte leven,
daarom dacht hij niet aan trouwen.
Dus houwde hij in lange dagen
zijn Galatea van ivoor,
voor wie hij ’t leven wilde geven,
maar hij wist niet wie te vragen.
Hij ging naar ’t feest van de godinnen,
waar Aphrodite had hem door
in ’t streven naar een beter leven
met een vrouwbeeld met vijf zinnen.
Dus zoende hij ’t perfect ivoren
beeld, dat zijn ware liefde werd,
een liefde om elkaar te geven:
Paphos werd gezond geboren.
* Jean-Léon Gérôme (1824-1904)
Schilderij ‘Pygmalion en Galatea’