april 6, 2021
van Jean-Léon Gérôme*
Geen sprake van te koud of heet
of dat zwart er niet voor zorgt
om blank met water te behagen,
wat gewoon is, wordt gedaan,
het is een wasbeurt zonder vragen.
Zij heeft haar dame uitgekleed,
blank of zwart, het maakt nu geen
verschil, omdat het beide vrouwen
zijn die in hun blootje staan,
geen handen uit de mouwen.
Zwart houdt het waterbekken beet,
koud noch heet, dus is het lauw
om blank te laten wennen,
want verschil staat haar niet aan,
verschillen moet men kennen.
* Jean-Léon Gérôme (1824-1904)
Schilderij ‘Moors bad’
april 5, 2021
Gjin maitiid sûnder ’t hagelwyt
fan blommen oan de tûken
op in hjitte dei útbrutsen,
foar it winterfolk noch ûnferwachts,
mar ’t koe dy omslach brûke.
It kaam nei bûten yn it wyt
fan t-shirt, sels dêr sûnder,
’t folk hie mei de winter brutsen,
gie de maitiid yn as hie it macht
oer ’t waar, it is gjin wûnder…
… foar ’t minskdom dat de tiid ferstiet
fan alles wat keunstmjittich
op te wekken is, de hjitte
likegoed as letter it klimaat,
want alles kin men mjitte.
Sjedêr, de loft wurdt hagelwyt
fan snie, dy’t út it noarden
wisket, inkeld te foarsizzen
is en fierder giet nei ’t eigen aard,
oan ’t folk kin it net lizze.
