mei 29, 2021
fan ûnbekend*
Jesaja
Der komt in ein oan it geweld
en oan it narjen fan de spotter,
mei ferbrekkers fan it rjocht is ’t dien,
útrûge wurde de ferkearden,
wat fertoarre is, wurdt grien.
De Libanon wurdt wer in hôf,
de doven sille wat beskreaun stiet,
hearre, blinen sille ’t ljocht wer sjen,
de alderearmsten jubelje it
út, sa bliid as lytse bern.
Tenei sil Jakob rjochtop stean,
de skande sil him net mear treffe;
wat syn bern dan sjogge, is it wurk
fan Him foar wa’t sy hillich sjonge…
’t hôf leit ûnder ’t iepen swurk.
Foto ‘Hôf fan Libanon’
mei 28, 2021
fan Jean-Léon Gérôme*
Pygmalion, fan Syprus kening,
houde bylden fan ivoar,
kreëarre sa syn eigen folk,
it joech allinnich gjin gehoar.
Pygmalion seach net nei froulju
dy’t net wiene kreas fan foarm,
dus houde hy in sniewyt byld,
dy frou foldie wol oan syn noarm.
De kening waard op har fereale,
mar dy frou wie inkeld skyn,
hy hat it bêd net mei har dield,
sy wie te hurd foar ‘kom deryn’.
Pygmalion seach Aphrodite
as goadinne fan it hert,
dat klopje koe ek yn syn byld,
sy hat it yn beweging set.
Pygmalion en Galateia
libben dêrnei foar elkoar,
soan Paphos kriich fan ’t eigen folk
jûchhei, muzyk foar syn gehoar.
* Jean-Léon Gérôme (1824-1904)
Skilderij ‘Pygmalion en Galateia’
