mei 24, 2021
It is ’t ferhaal fan elke maitiid,
fan de griene tint rûnom
dy’t tsjûget fan de hoop op groei
fan ynsjoch hoe’t der lykwicht
komme moat yn de natoer.
It minskdom hâldt fan konsumearjen,
hâldt dêrfan in protte oer
en lit it oer oan it miljeu
om op ’en doer dat op te
romjen, mar soks is net neat.
Dus sil it romjen soms mislearje,
’t sein stiet dan foargoed op read,
dat sjocht men mei ien eachopslach:
it blikje op in keale
tûke hat in lang bestean.
It is ’t ferhaal fan troch de jierren
hinne altyd derfoar gean
om lykwicht oan ’t miljeu te jaan,
dan sprute keale tûken
út, se springe fol yn bloei.
mei 23, 2021
fan ûnbekend*
Ibn Saud, trijedûbel winner,
telde him úteinlik ryk
mei twaentweintich frouwen
én Arabië, it ierdske slyk
begûn foargoed te streamen.
Hy stamme út it hûs fan Saud,
waard de lieder fan dy stam,
kriich fan syn folk ’t fertrouwen,
stiek Arabië yn fjoer en flam
en koe him kening neame.
Hy stribbe nei in suver leauwe,
makke ’t paad nei Mekka frij
foar pylgers om te skôgjen
de Kaäba foar har heechst gewin
om fierder oer te dreamen.
Ibn Saud joech it lân syn namme,
skonk it fiifenfjirtich bern,
dit wiene dan de soannen,
fan de dochters wie er net in fan:
‘Ik sil gjinien beneame.’
Foto ‘Ibn Saud’