juli 6, 2021
van Jean-Léon Gérôme*
Hij heeft ze alle drie gezien:
het vagevuur, de hemel en de hel,
was op de hoogte van hierna
het oordeel, dat wis komen zou;
ver voor de dood wist ieder wel
dat men niet aan de overgang ontkwam,
maar niet wat kwam daarna.
Het vagevuur is tijdelijk,
een loutering nog voor de overgang
naar hoger, ’t hemels paradijs,
het oord van ’t eeuwige geluk,
maar in de hel is men doodsbang,
waar men ook zit of staat of verder gaat,
elk raakt daar van de wijs.
Daar gaat hij, wijzer dan de rest,
zijn rode mantel spreekt de mensheid aan,
maar zegt niet wie er branden zal
wanneer de overgang er is;
geen kind laat men dat vuurpad gaan,
ook hij weet niet wie later verder gaat
in ’t kwaad… diep is zijn val.
* Jean-Léon Gérôme (1824-1904)
Schilderij ‘Hij heeft de hel gezien’
juli 5, 2021
Watfoar krêften hjir ek spylje,
slacht de kroan foar master op
om yn de hiele wrâld te hearskjen,
diktatuer dy’t tsjin de frijheid striidt,
ferwachtsje dan in oare tiid.
As de dize nei it tsjuster
hingjen bliuwt, gjin útsicht op
de himel jout, oer ’t minskdom hearsket,
sa dat men net mear foar frijheid striidt,
ferwachtsje dan in oare tiid.
Ha fertrouwen yn freon sinne,
dy brekt troch en rêdt it op
om hiel de wrâld yn ’t ljocht te setten,
dat yn stroom feroaret, wiid en siid
ferwachtet men in oare tiid.
Watfoar krêften hjir ek binne,
lit de kearnkrêft leaver op
de sinne bliuwe, dy’t ferljochtet
mei syn strielen Lankhorsts sinnepark,
yn plak fan tou paniele-ark.
