september 7, 2021
van Jean-Léon Gérôme*
Nog altijd statig is de muur,
waarachter heerst de veiligheid
voor wie voldoet aan Pasja’s orde,
die regeert met harde hand
voor rust en duur.
Zijn kalmte spreekt de dienaars aan
die zorgen voor zijn veiligheid;
als onverwacht een wilde horde
aanvalt, blijft de stoet in stand
om voort te gaan.
De beide renners gaan rap voort,
verkennend, maar ook kondigen
zij aan dat binnenkort de Pasja
komt, goed voor een gulle hand,
zoals het hoort.
* Jean-Léon Gérôme (1824-1904)
Schilderij ‘De renners van de Pasja’
september 6, 2021
De Grienedyk, de dyk fan earder,
kin net langer tsjinje foar it sicht
op greiden en de Houkesleat;
de iuwen troch die hy syn plicht,
hat trou it hege wetter keard.
Mar letter is er transformearre
ta de dyk foar skonken en de fyts
om te genietsjen fan it gea;
foar weinen is er fierste lyts
en yn ’t noardeasten rint er dea.
Sjedêr de dyk wurdt opwurdearre,
dat gjin fytser hat mear ’t romme sicht
oer greiden en de Houkesleat,
mar bliuwt er ek foar weinen ticht
of wurdt gjin auto langer keard?
De Grienedyk, de dyk fan earder,
krijt de opwurdearring yn de stêd,
hjit wolkom ’t stadichoan-ferkear,
it giet mei weinen fierste rêd,
dy wurde letter ek wer keard.