oktober 29, 2021
fan ûnbekend*
Romeinen en Sabinen
koene elkoars bloed wol drinke,
striden waard der om it Kapitool
mei wapens en geskinken.
Tarpeia wie de dochter
fan ien fan de trouwe wachten,
seach de fijân mei in gouden bân,
dy’t sy noch heger achte…
… as trou oan de Romeinen,
dy’t har wetter helje lieten
foar de offertsjinst by ’t Kapitool,
dêr’t ek Sabinen sieten…
… mei om de earmen bannen
dy’t har yn de mjitte blonken,
foar Tarpeia ’t goud yn ruil foar ’t paad
nei ’t Kapitool… sa dronk…
… de fijân fan har wetter,
wûn de slach fan de Romeinen,
sloech Tarpeia dea foar har ferrie…
’t nijs rûn oer Romes pleinen.
* Yllustraasje ‘Tarpeia ferplettere troch
de skylden fan de Sabinen’
oktober 27, 2021
fan ûnbekend*
Jesaja
De Heare hat twa fragen
dy’t Hy ynklaait yn in byld,
sadat it antwurd dúdlik is
en ’t folk him skuldich fielt.
Krij Ik de skuld fan ’t skieden
mei jim mem as stjoerde Ik
har fuort? Dan hawwe jim it mis…
Ik kin net oer jim snik.
Soe Ik jim ea ferkeapje
oan de easker fan de skuld
dy’t Ik net hie? Jim ha it mis…
Ik hie mei ’t folk geduld.
Troch ûngerjochtichheden
fan jimsels is ’t folk ferkocht
en dat jim mem fuortgongen is,
jim misstap kaam foar ’t ljocht.
Gjinien wie op myn kommen
dêr wêr’t Ik jim roppen hie;
dat Ik jim rêde soe, is wis,
myn earm komt ta de die.
Ik lit de see drûch falle,
meitsje fan de stream woestyn
en soargje dat de himel swart is,
sa klaai ’k myn antwurd yn.
Foto ‘Swarte himel’