november 8, 2021
De ierde leit noch yn it tsjuster
sûnder wei om oer te gean
nei wêr’t wy earder wiene:
oeral yn de romte stean…
wa is it paad net bjuster?
De hege himel wol gjin tsjûge
wêze fan wat mei ús bart,
wêr’t wy no noch foar steane,
want de takomst liket swart…
wa moat net djipper bûge?
Sjedêr, ynienen komt der boppe
’t ierdske oan de himel ljocht
en wêr’t wy earder stiene,
komme wy wer ta ús rjocht…
wa soe dêr net oer roppe?
november 7, 2021
fan ûnbekend*
Yn de krisisjierren tritich
wiene der al twa miljard,
tefolle fûnen wittenskippers,
dus beheine wie de kar.
Net om ’t libben te ûntnimmen
oan earst mar de âlderein,
want soks gie yn tsjin hege wearden,
net begjinne oan de ein.
Wol begjinne by konsepsje,
as der noch gjin libben is,
dus strûp in jaske om de penis,
mei de pil is men ek wis.
‘Casti Connubii’ wie ’t skriuwen
fan de paus: foar it konsept
fan berntsjes, wês dêrom net anty,
nee, de tsjerke hat net slept.
Lit de foetus net foar ivich
sliepe, want hy libbet yn
de mem, wurdt wekker by de berte…
inkeld telle makket blyn.
* Omslach ‘Casti Connubii’