november 27, 2021
fan ûnbekend*
Jesaja
Noch altyd is de Hear oan ’t wurd,
omdat Hy mear te sizzen hat
as inkeld oer it lijen
fan syn folk, sa’t nea wer bart.
Sa’t Noäch de belofte kriich
dat al it wetter fan de floed
nea wer it lân oerstreame
soe, sa komst net wer yn noed.
Ik liet dy sitte, ’t wie mar koart,
mar lang genôch sietsto yn noed
oer soe ’k dy wol befrije?
No’t ik mei lij, komt it goed.
Ik liet My lang net oan dy sjen,
want rûn de grime My net oer?
Mar no sil Ik mei leafde
My ûntfermje sûnder doer.
Al giene bergen fan it plak,
myn leafde stiet foar altyd fêst,
al skodden ek de hichten
fûl, myn frede jout dy rêst.
Foto ‘Reinebôge’
november 26, 2021
fan ûnbekend*
Themistokles hold fan Athene,
woe foar syn karriêre gean,
de ljedder op, sa nei de top
en doe’t de Perzen kamen,
rêde hy it op.
’t Orakel spriek fan houten muorren,
wol fleksibel, om te gean,
it riedsel tsjutte op in float,
de slach wie foar Athene
mei de top oan board.
Themistokles woe noch mear macht ha:
net de fijân mar de freon
syn float moast gean yn flammen op;
omdat syn plan mislearre,
glied er fan de top.
Hy moast wol gean en swalke nei de
Perzen, waard har generaal,
wat kaam foar syn gefoel net goed:
yn ’t lêst fan syn karriêre
dronk er bollebloed.
Byld ‘Themistokles’