december 7, 2021
van Edward Moran*
Zeilend tussen Philadelphia
en Tripoli geeft zeelui zicht
op golven die hen dragen
met vooruitzicht op de vaart
terug… in eigen haven.
Zicht op Tripoli geeft levendig
een beeld van hoe men is gericht
op handel van veel vragen,
daarna bieden wat het waard
is… vurig zijn de dagen…
… met de vlammen van stad Tripoli
die dansen voor een dollar en
in nachten hen behagen
die raak steken met hun zwaard,
zij hebben niets te klagen…
… voordat vlammen vreten aan ’t fregat,
hun Philadelphia, verlicht
door ’t vuur dat zonder vragen
’t zicht verduistert op de vaart
terug… naar eigen haven.
* Edward Moran (1829-1901)
Schilderij ‘Fregat Philadelphia in brand
in de haven van Tripoli’
december 6, 2021
Venezuela
lân fan sinne,
baaiend yn de oalje, ryk
oan oerwâld mei in wrâld oan dieren,
folk dat wiis wie mei de republyk,
mar dat wie foarhinne.
Venezuela
suchtsjend ûnder
’t skrikbewâld fan elk gelyk,
net learend fan de wrâld fan dieren,
dêrtroch reitsje de ferhâldings bryk,
elk is bysûnder.
Venezuela
oer de grinzen
flechtet folk dat neat mear hat,
wat seit dan noch de wrâld fan dieren?
Grut gelyk, ferlit de republyk,
dy hâldt jim finzen.
Venezuela
net oanlizze
yn stêd Snits, dy leit al fol
mei folk dat neat hat mei de dieren
út ’e frjemdte, jou har fan replyk:
wy ha ’t te sizzen!