december 19, 2021
fan ûnbekend*
Yn Brave New World
koe elkenien him rêde
op it fûnemint fan rede,
wittenskip dy’t útrûn
op technyk, in wrâld fan frede.
Yn Brave New World
hie ’t minskdom neat te sizzen,
útsein tsien dy’t strang regearren
mei de wittenskip dat
nimmen hoegde ier te stjerren.
Yn Brave New World
wie elkenien tefreden
yn syn eigen sletten klasse:
alfa, bêta, gamma,
delta, epsilon, dat passe.
Yn Brave New World
wie eigenheid net wolkom,
fuort mei eigenwize keunsten,
Iislân as bestimming,
ienheid krige alle geunsten.
Lit my mar stean,
ik kin mysels wol rêde,
foar de eigenheid de reden
rjocht de rêch te hâlden,
mei sa’n libben ha ik frede.
* Foto ‘Aldous Huxley’,
skriuwer fan ‘Brave New World’
december 18, 2021
fan ûnbekend*
Jesaja
Wol harkje, jimme heksebern,
dy’t de mûle altyd iepen ha,
in oar de gek oanstekke
mei de tonge fier derút,
fan geilens stekke jimme ta.
Jim offerje by heech en leech
op glêde stiennen sels de bern,
ha dêr in byld by setten
fan de Moloch, bern as bút
woe ’t ôfgodsbyld fan jimme sjen.
Jim ûnhuer dwaan, faak sûnder ein,
makke dat jim waarden dea-oanein,
dochs binne jim wer kommen
op ferhaal, alhiel gelyk
oan earst, mar waard de wierheid sein?
Foar nimmen wiene jimme bang,
ek al sloech bedroch foar master op;
om’t jim net nei My harken,
wurdt jim ûnrjocht iepenbier,
in ein komt oan de rauwe rop.
* Yllustraasje ‘Berne-offer oan de Moloch’