januari 3, 2022
It barde yn de iere moarn
doe’t noch gjin sterveling op paad wie
om’t de dream him wat te sizzen hie,
in oar byld as de lege dyk,
toaniel mei grut fertoan
fan trije reeën dy’t it ryk
betider noch allinnich hiene
foar in wedstriid wa’t it earst
de fiere finish oer wie,
lizzend by de hikkedaam;
doe barde dat ik kaam
en tagelyk in iere fytser
dy’t in dream hie oer it diereryk,
in racebaan as by minsken
op it asfalt fan de Grienedyk;
de wedstriid wie lykwols foarby,
de reeën seagen ’t harren oan
en tagelyk ek ús fertoan
fan hoe’t it mooglik wie
dat werklikheid en dream
wiene oaninoar gelyk.
januari 2, 2022
fan ûnbekend*
De iuwen troch wie ’t al de deal
fan earmen earmer, riken riker,
sa hie de Heare it bestjoerd,
wa oars hie ’t foar it sizzen?
Op ’t lêst gie ’t om de blanke siel.
De krisis makke net in deal:
de earmen like earm, de riken
ferlearen op ’e beurs de moed
en moasten ’t oandiel misse
fan earst in kapitaal gehiel.
De presidint fûn it New Deal,
foar elk, foar earmen en foar riken,
in strategy dy’t wurke goed;
hy hie it doe foar ’t sizzen:
‘Ik triuw dit miel jim troch de kiel.’
* Fotokollaazje ‘New Deal’