maart 29, 2022
van William Mc Taggart
Het werd een wankel evenwicht
toen zij vanaf de vaste wal
probeerde weg te komen
met haar kinderen, die ook de hond
niet achter wilden laten.
De wal bood voor ’t gezin geen zicht
op leven wegens het verval
van muren die beschermden
tegen druk die plots van buiten kwam,
zij voelde zich verlaten.
De koers was niet bepaald gericht
op havenlicht of groene wal,
zij wist van geen bestemming,
wilde voor ’t gezin de veiligheid
van levendige straten.
Het is een wankel evenwicht,
de keuze tussen wal en wal
heeft zij nog niet genomen.
* William Mc Taggart (1835-1910)
Schilderij ‘Op drift’
maart 28, 2022
It hat al yn de oanfang spile:
twa is better as mar ien,
ien selskip hâlde jout wat mear
as inkeld troch it libben gean,
dan hat men neat om mei te dielen.
Koe Adam sûnder Eva rinne
troch it paradys? Mar ien
kear hat it op ’e wrâld sa west
dat twa elkoar sa nei stien ha,
mar wêr rûn it úteinlik hinne?
Twa bern, de earste en de twadde
yn de wrâld, gjin paradys
mear, want it libben naam in kear:
de iene stekt der boppe-út,
wat troch de hiele skiednis barde.
