april 6, 2022
fan ûnbekend*
Jeremia
Offallich wie folk Israel,
ûntrou de stam fan Juda,
kom werom, ôffallich folk,
Ik bliuw net altyd lilk,
do bist by My yn tel
ast tajoust datsto skuldich bist
oan frjemdgean mei de goaden.
Kom dan werom, jim binne bern
fan My, Ik ha jim nommen
yn beskerming, dat myn folk
de liedslju krijt dy’t Ik
as tige kundich ken,
sadat it folk manmachtich wurdt
yn ’t lân dêr’t jim fan hâlde.
De arke fan myn trou ferbûn,
dêr sille jim net mear oan
tinke: Sion wurdt myn troan,
dêr ha ’k myn folk wer fûn.
* Foto ‘Sion’
april 5, 2022
van Gustave Courbet*
Zo kunnen ogen spreken,
want hij heeft het ook gezien
wat sprak in alle tijden
van een duivels bloedig lot…
maar dit is nu ’t ultieme lijden.
Zo kunnen handen grijpen
naar de haren, in de war
van wat de leiders zeiden
over nepnieuws, een complot…
maar dit is waar, ’t ultieme lijden.
Nu moet de rede zwijgen,
eveneens naïef geloof,
want geen van beide strijden
voor ’t vergoten bloed, ook God
laat zich niet gelden door het lijden.
* Gustave Courbet (1819-1877)
Schilderij ‘Wanhoop’