mei 22, 2022
fan ûnbekend*
It is net oars as minsken
fan itselde folk gjin bruorren binne
en elkoar nei ’t libben stean,
hoewol’t it wol oars moatte soe…
in wei om fier te gean.
It wiene kommunisten,
hûnderttûzen, foar nasjonalisten
op ’e flecht, fan súd nei noard,
om’t lieder Mao net oars woe…
Yan’an as feilich oard.
Tsientûzen kilometer
oer rivieren, bergen, troch woestinen,
’t risiko om dea te gean
wie grutter as de lieder woe…
de massa-dea as lean.
De mars die wol fertuten,
want de kommunisten loeken oan it
langste ein en krigen ’t foar
it sizzen, wat net lije koe…
it lijen wie te bar.
* Foto ‘Mao op ’e Lange Mars’
mei 21, 2022
fan ûnbekend*
Jeremia
Blaas op ’e hoarn as need-sinjaal
en sykje, folk fan Benjamin, ûntwyk,
want út it noarden weaget ûnheil
oan, in leger mei in frjemde taal:
‘Rop no de oarloch tsjin har út,
oerein, gean fan ’e middei derop ôf,
ús winkt yn ’t suden rike bút.’
‘Wol spitich dat de dei is yn
it neigean, sjoch, de skaden wurde lang,
bút sjocht men skerp by sinneskyn.’
‘Hawar, wy geane der fannacht
op ôf en rûgje harren stinzen út,
sa binne wy nei bút op jacht.’
De Heare jout de fijân rie:
‘Ik sis jim, kapje alle beammen om,
smyt tsjin Jeruzalem in wâl op,
want it oardiel komt nei minne die.’
‘Nim oan wat Ik dy hjitten ha,
ferset dy dêrtsjin net, Jeruzalem,
oars bliuwst as lege púnheap achter…
dat ûnheil wolst dochs net op ta?’
Tegel ‘Hoarnblazer’