mei 25, 2022
fan ûnbekend*
Wa kin ik as profeet oansprekke,
twinge om te iepenjen it ear,
al is ’t mar ien, want beide sitte ticht,
it folk hat neat mei wurden fan de Hear.
Ynhâlde kin ik net de grime
fan de Hear, dy jit ik út oer bern
op strjitte, keppels jongfolk fiele ek
de hjitte, jong en âld, elk giet ferlern.
De huzen komme ta oan oaren,
al it lân en froulju likegoed,
want allegearre binne derop út
har slach te slaan, al kostet it ek bloed.
Profeten en ek prysters binne
ûnbetrouber, want wat stiller is
wat better, sizze sy, mar better wurdt
it net, want yn dit lân giet alles mis.
Sy skamje harren net foar skande,
witte net dat men fan skamte read
wurdt, dêrom falle sy wannear’t de slach
komt en ’t mei jong en âld ferkeard beteart.
* Yllustraasje ‘Jeremia’
mei 24, 2022
van Hubert von Herkomer*
Ze waren oud en uitgestreden,
werd er onlangs nog beweerd,
maar toen veranderde het lot
en volgde hun mobilisatie
door de overheid en God.
Nog eenmaal zijn ze aangetreden,
zittend in de kerkenbank
met voor het oog ’t gezangenboek;
God daalde af voor de inspectie,
hoorde zoals ’t hoort geen vloek.
En na gezangen en gebeden
zijn ze naar het front gegaan,
dat door de strijd was uitgedund,
God zag hen aan en ook het Kremlin,
hun was oud de dood gegund.
* Hubert von Herkomer (1849-1914)
Schilderij ‘Laatste bijeenkomst voor inspectie’