juni 2, 2022
fan Gerard van Honthorst*
Sy hat de bút al binnen
foar’t har finger wiist nei him
dy’t mei syn ponge krekt begjint
te jeien op syn bleate bút…
kin sy him noch ûntrinne?
Sy spile op ’e lute
leafdeslietsjes, net foar him
bedoeld, mar as it sa ferrint
as by syn komst, dan kin it út
en is neat út te sluten.
Hy biedt har hert en sinten,
kombinearjend mei syn stim
sil hy it rêde, hy fersint
him net, it bliuwt net by in tút,
hy krijt ferskate hinten.
Har finger bliuwt mar wizen,
wylst syn fingers sizze: ‘Nim,
dan sjogge wy wol hoe’t it rint.’
Sy bûcht de holle, resolút
lit sa har foarhang rize.
* Gerard van Honthorst (1592-1656)
Skilderij ‘De keppelster’
juni 1, 2022
fan ûnbekend*
Jeremia
De Heare:
In folk komt út it noarden wei,
in grutte naasje set rap op
mei skerpe wapens, spear en bôge;
op hynders strûst dit wrede folk
mei man en macht op Sion oan…
sa komt de oardielsdei.
It folk:
Wy wiene rekke troch ’t berjocht,
de hannen waarden ús te slop
om noch in wapen op te nimmen;
mei sloech de skrik ús om it hert,
de pine skeat ús troch de lea…
gjinien hie hjiroan tocht.
De profeet:
Gean ’t fjild net yn, ek net op paad,
want bûten blinkt it skerpe swurd
fan ’t wrede folk dat skrik ynjaget;
earm folk, strûp gau de rouklean oan
en rôlje yn de jiske om…
jim lân falt yn it skaad.
* Striidstien ‘Oanfal fan de fijân’