juni 16, 2022
fan William Turner*
Famkes dûnsje yn de rein
oan de igge fan de Theems
om wille te belibjen
oan beweging mei de hiele lea,
wat trochslacht nei it brein.
Breinroer fan ferealens op
eleminten yn de loft
om dûnsjend te belibjen;
lilk wurdt net in famke yn dit gea,
sy klimme nei de top.
Ut ’e fierte stoomt de trein
nei de brêge oer de Theems,
mei faasje as de hazze,
dravend foar it libben, troch de dea
opjage, net ferslein.
Eleminten jeie mei,
harmony fan loft en stream,
as stoom de lea belibje,
dûnsjend wurdt net tocht oan rein en brea,
it brein slacht troch op wei.
* William Turner (1775-1851)
Skilderij ‘Rein, stoom en faasje’
juni 15, 2022
fan ûnbekend*
De Heare spriek it oardiel út
oer bonken út ’e grûn wei
dy’t útstald waarden foar de ljochten
fan de himel, dêr’t se wiis mei wiene:
sinne, moanne en de stjerrekloft,
ôfgoaden oan de loft.
De Heare heakke hjiroan ta:
‘De bonken komme oer it lân
as dong, omdat sy offers brochten
oan de sinne, moanne en de stjerren;
elkenien dy’t noch yn libben is,
wol stjerre sûnder mis.’
De Heare woe ek dit noch kwyt:
‘Wa’t falt, komt daliks wer oerein
en giet werom, is ’t paad him bjuster
wurden, wêrom bliuwt it paad foar Sion
tsjuster, komt de stêd net wer oerein?’
Dit hat de Heare sein.
Foto ‘Himelljocht’