juni 23, 2022
fan Jan Mankes*
Ik ha in selfy makke
mei de ûle op ’e hân,
dy’t wol wat fan my hat,
wy binne beide hjir ússels,
ik bin dy en do bist my…
ha wy ússels te pakken?
Do giest fansels nei tsjerke,
mar net foar in drege preek,
wol omdatst jongen hast;
ik bliuw yn tsjerke by mysels,
mei dyn flecht fiel ik my frij,
al driuwend op ’e flerken.
Gjinien krijt ús te pakken,
want wy ha it dreechste hân:
net nei ússels te sjen,
mar heech by oaren op te sjen,
ik sjoch dy en do sjochst my,
sa hawwe wy it makke.
* Jan Mankes (1889-1920)
Skilderij ‘Selsportret mei ûle’
juni 22, 2022
fan ûnbekend*
Jeremia
‘Wêrom bliuwe wy eins sitten?’
freegje minsken harren ôf:
‘Kom allegearre no oerein,
lit ús de festingstêden yngean,
want dêr fine wy ús ein!’
‘Kinne wy noch heil ferwachtsje?’
freegje minsken harren ôf:
‘Is der noch kâns op betterskip
as alles op ’e kop ferkeard giet,
’t slangegif komt drip nei drip!’
‘Hearre wy de hynders snuven?’
freegje minsken harren ôf:
‘De oarlochshynsten wrinzgje lûd
en sille ’t hiele lân fersline,
wei wurdt nôt en ek it krûd!’
* Foto ‘Hynders’
