augustus 9, 2022
fan ûnbekend*
Jeremia
Ik krige wer in min berjocht,
’t kaam fan de Hear, de God fan Israel,
dy’t spriek troch in gelikenis,
de werklikheid kaam oan it ljocht.
Wynkrûken binne foar de wyn,
dat sei de Hear, de God fan Israel,
it folk hie mei dit wurd de spot,
dêr gie de Hear doe fûl op yn.
De Hear die wyn yn elke krûk,
yn kening, pryster en profeet, mar ek
yn ’t folk fan hiel Jeruzalem,
se waarden dronken troch ’t gebrûk,
Doe sloech de Hear de krûken tsjin-
inoar, de stikken fleagen yn it rûn:
de heiten, mar ek harren bern…
dit nijs kaam op myn oer as min.
Foto ‘Wynkrûken’
augustus 8, 2022
De wyn bleau yn de moarn noch lizzen
as hie er jûns te krijen hân
mei folk dat fan gjin wiken wist
en hingjen bleau by bier en wyn,
hy gie de nacht yn koma yn.
De skûtsjes taasten nei in koeltsje
om krûpend oer de start te gean,
gjin skipper dy’t fan wiken wist,
de fjirtjin glieden ’t krúsrek yn
en dagen út de noardewyn.
De himel harke nei de skippers
en fierde grauwe wolken oan,
wat útlein waard as slimme list,
want út ’e slomme kaam de wyn
en jage ’t fjild it krúsrek yn.
De skûtsjes brûsden nei de finish,
de wyn bleau oant it lêst ta stean
en hat neat fan de spanning mist.
Foto ‘Start by Wâldsein’
Foto ‘De finish fan Langwar en It Hearrenfean’
