augustus 31, 2022
fan Jan Luyken*
Jeremia
Mei sân pear earen moast ik harkje,
dêrfoar is men ek profeet,
mar meastal klonk in min berjocht,
myn mûle rûn dan oer fan leed.
De Hear woe fan syn folk neat witte,
al stie Samuël foar him,
sels Mozes koe foar ’t folk neat dwaan,
God harke net nei harren stim.
Hoe soe ik dan noch freegje doarre
wêr’t it foar ús hinne gie,
ik wist der kaam in min berjocht,
dêr’t ik al wer fersteld fan stie.
De Hear liet de bestimming witte:
Wa’t bestimd is foar de dea… de dea,
wa’t ornearre is foar ’t swurd… it swurd,
wa’t in lege mage hat… de honger,
wa’t as balling libje moat… de ballingskip.
Ik moast noch mear oer straffen hearre:
’t swurd soe liede ta de dea,
de hûnen sleepten liken fuort
en ’t wylde bist friet oan de lea.
Mei sân pear earen moast ik hearre
hoe’t de folken fan de wrâld
fan foarst Manasse griisden…
syn sûnden wiene mannichfâld.
* Jan Luyken (1649-1712)
Yllustraasje ‘Manasse bekeart him yn de finzenis’
augustus 30, 2022
van Stanley Spencer*
Zijn handen zijn verwisseld,
wat een teken is van kracht
op elk gebied waar hij zich toont
als helper om te leven
zoals een mens of dier verwacht.
Franciscus kijkt naar boven,
laat de bloemen aan de vrouw
die haar waardering voor hem toont
vanwege ’t goede streven,
want zijn handen blijven trouw…
… aan ’t streven om te geven,
daarom volgt de vogelstoet
in ’t voetspoor van wat ieder loont,
al zijn er meer dan zeven,
’t is de volheid die het doet.
Dus, vogels, volg Franciscus’
voorbeeld, steek je vleugels uit,
verwissel die, want ook dat loont:
je zal de kracht beleven
uit de hoogte, dus voluit.
* Stanley Spencer (1891-1959)
Schilderij ‘De heilige Franciscus en de vogels’