september 11, 2022
fan ûnbekend*
fan ûnbekend**
Sy waard op hannen droegen,
keninginne Astrid, de prinses
út Sweden wei,
dy’t sels it folk ek droech
mei aksjes foar de earmen…
oan twa kanten snie it mes.
Spontaan foel Astrid yn de
earms fan Leopold, hy wie de prins
dy’t kening waard
fan België, hy droech
syn leafste ek op hannen…
folop libje wie syn winsk.
Tegearre op fakânsje
krigen sy in ûngelok,
foar har fataal,
wat by de Belgen sloech
yn ’t hert, foaral by earmen…
’t hert dat stilstie, brocht gjin lok.
Sy waard op hannen droegen,
keninginne Astrid, de prinses
út Sweden wei…
doe hold gjin Belch it drûch.
* Foto ‘Keninginne Astrid’
** Foto ‘Keninginne Astrid opbiere’
september 10, 2022
fan ûnbekend*
Jeremia
Ik ha my as profeet beklage,
freegje my no ôf… gie dat te fier?
Yn spanning wachtsje ik op antwurd,
kin ’k Gods grime wol ferdrage?
Do moatst dy hielendal omkeare,
sá datst suver foar myn antlit stiest,
dan bisto frij fan al ’t ferkearde,
kinst as tolk myn boadskip leare.
Dan sil it folk him nei dy keare,
nee, dat moatsto net nei harren dwaan,
ûnwrikber as in brûnzen muorre,
sa silsto de grime keare.
De minsken sille dy bestride,
mar oerwinne kinne sy dy net,
want Ik rin mei om dy te rêden,
sels tirannen sille bliede.
Yllustraasje ‘Brûnzen muorre’