september 13, 2022
van Anton Mauve*
Laat het wit de waarheid spreken
met veel nuances in de meerderheid,
hoewel het grijs ook wat te zeggen heeft:
het einde is nog niet in zicht.
Spreek vooral niet van een deken,
wie niet de kou voelt, vormt een minderheid;
hoewel een vacht een warme werking heeft,
is wol door sneeuw niet waterdicht.
Dicht opeengehoopt als teken
dat zij het niet zien zitten in het veld
en liggen is er helemaal niet bij,
als kudde doen zij trouw hun plicht…
… om de herder aan te horen
die na het tellen nog vertellen zal
dat grijs vandaag een witte waarheid heeft:
het einde is nog niet in zicht.
Stuivend sneeuw als nooit tevoren
ontneemt het zicht en sluit de kudde in:
een vacht die ook een warme werking heeft,
geeft aan het veld een vlak gezicht.
* Anton Mauve (1838-1888)
Schilderij ‘Kudde schapen met herder in de sneeuw’
september 12, 2022
Heech stekt er út mei twa gesichten
boppe de seedyk by Harns
en skôget oer it lân en ’t Waad,
dat beide skieden bliuwe,
dêrby hat it minskdom baat.
In goes komt fleanend op ’e hichte
fan wat bart op see en lân,
hat gjin ferlet fan dûbelop,
hy wjukket oeral hinne,
is fleksibel mei de kop.
Wannear’t de see komt út ’e lichte
wei geduerich hegerop,
dan kin de stiennen man neat dwaan,
de goes sil hichte winne
of him nei in peal ta jaan.
