oktober 1, 2022
fan ûnbekend*
Jeremia
Ik hear de Heare sizzen:
‘Myn Israel hat as jongfaam
ôfgriselike dingen dien,
dêr’t sels de heidenfolken
hiel ferheard oer binne.’
Ik hear de Heare sizzen
dat fan de Libanon de snie
net teie sil en fan de beek
it wetter net ferdrûget
yn de hjitte sinne.
‘Myn folk hat wol fergetten
syn Hear, dy’t útgiet boppe snie
en beek, it bringt foar dingen dy’t
neat binne, hieltyd offers,
’t lân leit der sa hinne.’
Ik hear de Heare sizzen
dat stroffelstiennen lizze
op it âlde paad, sadat it folk
de sydwei kiest fan ôffal,
dêr’t it rint allinne.
‘It lân wurdt sa in skande,
dus sil myn folk ferstowe foar
de fijân op ’e eastewyn;
Ik kear it ta de nekke…
sil men My noch kenne?’
* Foto ‘Snie op ’e Libanon’
september 30, 2022
fan ûnbekend*
Elk hat ferlet fan ûnderdak,
de bidler siket in drûch stee,
de ridder bout in hiel kastiel
mei tuorren boppe muorren,
’t is foar him in feilich plak.
De heuvel docht der ek noch ta
en tilt de boarch de hichte yn,
sa meiinoar in sterk gehiel,
dat troch de iuwen hinne
duorje sil, sa woe men ha.
Kastiel Tschanüff wie net it plak
dat oan dat sterk gehiel foldie,
de fijân woe it justjes oars,
ferrinnewearre muorren,
hie oan feilich wenjen lak.
Dochs riisde it kastiel wer op
oant nei ferrin fan tiid de groei
fan de natoer it oars ha woe:
de oanfal om te winnen
mei it griene dak yn top.
* Foto ‘Kastiel Tschanüff yn Switserlân’