november 21, 2022
De beam sjocht hjoed de dize
wer, sûnt moannen foar it earst,
en skrillet dêrfan wekker,
wurdt him fan de tiid bewust
dat hy syn griene kroan ferliest
en ropt de sinne oan om útstel.
De sinne sil grif rize
heger as de dize sjen
lit en de beam ferwachtet,
want hy is him wol bewust
fan tiid en oere op ’e wrâld,
it útstel past net yn syn omgong.
Sjedêr… op eigen wize,
simmerdeis net foar it earst,
brekt hiel it lânskip iepen,
no earst stekt de beam bewust
de lege wolk hjoed nei de kroan,
fan útstel wol er neat mear witte.
* Foto ‘Lânskip yn de iere moarn’
** Foto ‘Lânskip yn de rin fan de dei’
november 20, 2022
fan Léon Frédéric*
Linkerpaniel
De kjeld loek harren troch de lea
as sapiens yn iere tiden,
mar better wisten sy doe net,
sy samlen wat te iten wie
en leine harren derby del
dat elkenien glied nei de dea.
Rjochterpaniel
In swan stiek noch de wjukken út
doe’t hjitte tiden letter kamen
oer bleate liven yn de mar,
dy’t samlen wat te krijen wie,
sy joegen har der mar by del
en kamen net ta in beslút.
Middenpaniel
Bern krigen noch in lêste kâns
en lieten lieders poerlilk witte
dat sy wol kamen ta in kar,
sy samlen alle CO2
en sprongen spattend op en del,
de beek brocht harren yn balâns.
* Léon Frédéric (1856-1940)
Trijepaniel ‘Gletsjer, mar en beek’