december 20, 2022
van Charles Frederic Ulrich*
Hij staat te drinken
naast de letterbak,
’t is geen bak koffie,
want hij schepte melk;
de pot van aardenwerk
wordt op de kachel
warm gehouden, hij houdt
nog niet zo van dit vak.
Met volle teugen
dronk hij letters op
op school, want lezen
kon hij met gemak;
hij was in taal ook sterk,
dus moest hij drukker
worden, zonder een fout
kreeg hij het uit zijn kop.
Nu staat hij binnen
met drukkers die
wel koffie drinken,
zij gebruiken melk
en suiker na het werk
met hun machine,
die geen rekening houdt
met hem als nummer drie.
* Charles Frederic Ulrich (1858-1908)
Schilderij ‘Stadsdrukkerij Haarlem’
december 19, 2022
Hy komt fan fier en waard hjir nûge
troch famylje, is dus ymmigrant
yn ’t lân fan dream en winsken,
fan opfang hat er gjin ferlet,
asyl oanfreegje hoecht er net.
In wite is wat oars as swarte
fûgel, hy wurdt sjoen as rike klant
dy’t mei syn beide poaten
de dei troch yn it wetter stiet,
It plak dêr’t hy himsels rynsk fiedt.
Sjedêr hoe’t hy de keunst ek stipet
mei ’t kontrast wyt-swart, gjin ymmigrant
stelt him sa tsjin it swarte
op mei as resultaat in byld
dêr’t hy himsels it bêst by fielt.