februari 2, 2023
fan Johannes Hari*
As tsjillen kreakjend it bejouwe,
hynders sette amper noch in stap,
de fingers stiif fan kjeld net bûge wolle,
proviand is op wat brea nei op,
dan kin men noch in tintsje bouwe.
In kleed mei in tal deade tûken
soarget foar wat lijte om it fjoer
gelegenheid te jaan de klomske hannen
te ferwaarmjen, want oars hâldt it op
en frette moarn de ropske roeken.
De simmer nûget om te striden,
want in hjitte holle kin gjin grins
en stjoert soldaten oer morele grinzen,
dat in holle wurdt in hurde kop,
beferzen yn iiskâlde tiden.
Hoe’t idioaten ek mar hjitte:
Poetin, Hitler of Napoleon,
sy hawwe alle noarmen strang beferzen,
draaiden wearden moardzjend oer de kop
en woene fan gjin omkear witte.
* Johannes Hari (1772-1849)
Skilderij ‘Nachtkertier te Molodechno’
februari 1, 2023
fan ûnbekend*
Jeremia
De Heare joech my dit berjocht
as antwurd op myn bidden,
dêr’t de Hear yn prize waard
as Rêder út Egypte wei,
mar ek as Hear dy’t bringt syn folk
it ûnheil om’t it eigen goaden socht.
‘Ik jou de stêd oan Babel oer,
want Baäl wie de god dy’t
offers kriich, sels kaam it bern
op ’t alter, waard oan him sa wijd,
wat Ik nea frege fan myn folk,
My meitsje dy grouwélichheden poer.
Lykas Ik al dit ûnheil brocht,
sil ’t folk fan My it goede
krije, want it komt werom
út Babel wei en dus by My,
Ik slút mei harren in ferbûn,
belibje oan Jeruzalem wer nocht.’
* Yllustraasje ‘Jeruzalem’