november 29, 2024
fan ûnbekend*
Noch is it gea folslein ferlitten,
dat earst grien wie oant de hoarizon,
in oerfloed foar de gnoe en sebra,
sy seagen ’t dêr wol sitten.
Mar lit de simmer him gleon jilde,
dan ferskroeit it gers, wurdt toar en giel,
de beam hat noch wol griene tûken,
mar lijt ek mei de fjilden.
Dan komt it dreunen út ’e fierte
fan miljoenen hoeven oer it fjild,
in floed fan bisten, gnoes en sebra’s,
sy seagen ’t net mear sitten.
De sebra’s daverje mei faasje
achter gnoes oan nei it noarden ta
fanwege krapte yn it suden…
it hat wat fan migraasje.
* Foto ‘Nasjonaal park Serengeti, Tanzania’
november 27, 2024
van William Holman Hunt*
De volle maan die helder schijnt,
houdt zijn gezicht verborgen
in de nacht die onverwacht
zal komen als doortrapte dief,
die heeft materie lief.
De deur die overwoekerd is,
al jaren niet geopend,
wordt door hem niet ingetrapt,
hij houdt het bij die ene klop
en voet bij stuk, geen schop.
De maan krijgt concurrentie van
de lamp, in deze wereld
licht dat doordringt in de nacht
van ieder die in stilte lijdt
en buiten mensen mijdt.
Een licht gaat dan van binnen op,
waardoor de deur zich opent
zonder dat er wordt getrapt
door hem die eerst leek op een dief,
hij heeft de mensheid lief.
* William Holman Hunt (1827-1910)
Schilderij ‘Het licht der wereld’