april 18, 2023
van Jean-Eugène Buland*
Het dorp ligt in de laagte
achter hen, want samen zijn
zij hogerop gezweefd nadat
zij hebben top na top beleefd
voordat zij nu gaan trouwen,
waar het dorp niets mee te maken heeft.
Zij willen graag iets maken
van hun leven; ’t samenzijn
voordat zij trouw beloven aan
elkaar, was klimmen naar de top,
daarna een lang verwachten,
maar niet bang, hij ving hem later op.
Hij draagt hem in een mandje,
niet omlaag naar de rivier,
onschuldig is hij aan zijn lot,
zij dragen samen ook geen schuld
naar gras en bloem en spitskool,
want hun mand is met geluk gevuld.
* Jean-Eugène Buland (1852-1926)
Schilderij ‘Onschuldig huwelijk’
april 17, 2023
De iene is de oare net,
der is en bliuwt ferskil
yn foarm en kleur,
kwa kop en sturt
en ek ferskil yn wil?
De markol sit en foar it each
hat sy de put derút,
sy hat gjin kleur,
wat is har nut
as sy de eagen slút?
De miuw stiet stevich op ’e peal
en stiet eins ek foar peal,
wol gjin geseur,
sjocht oaren fuort,
dreamt fuort en libbet heal.
De markol komt no skerp yn byld,
sit willich op it nêst
fan kop oant sturt,
noch sûnder fleur,
dy komt grif op it lêst.
