mei 11, 2023
fan David Rijckaert*
In plasse, keal as loaide hûden,
dêr’t er skuon fan meitsje moat
om troch de tiid te kommen
op fuotten dy’t net rap mear gean,
hy rekket somtiids yn de slomme.
Syn frou, dy’t rap is mei de hannen,
klost de hiele dei troch kant
om kleanspul te fersieren,
sy kin op eigen fuotten stean
en him wer nei syn skuonspul fiere.
Hoewol’t de learling noch wol leare
moat, nimt hy út hannen wat
syn master net bestekke
kin, mar fertsjinnet hy it lean
fan finten mei te grutte bekken?
Sy hawwe wille ûnder ’t sûpen,
stean net stevich yn de skuon
en kinne net mear komme
op fuotten om nei hûs te gean,
har kin it skuonspul ek neat bomme.
* David Rijckaert (1612-1661)
Skilderij ‘Wurkpleats fan de skuonmakker’
mei 10, 2023
fan ûnbekend*
Jeremia
De Heare spriek ek wurden
oer de Filistinen,
Jeremia heinde op
dat skrine soe de pine:
De floed komt út it noarden
wei, it lân strûpt ûnder,
ek de stêd mei al syn folk,
gjin sprake fan in wûnder.
De kletterjende hoefslach
dreunt elk yn de earen,
dy’t ek heine ’t ratteljen
fan weinen, hear it bearen!
De hannen fan de heiten
hingje slop, se sjogge
net mear om nei harren bern,
lit stean wat sy dan dogge.
De stêden ha gjin helpers
dy’t fan bûten komme,
Gaza skeart him dêrom keal
en Asjkelon ferstommet.
Gjin rêst wurdt gund de swurden
dy’t oproppen binne
troch de Hear tsjin Asjkelon,
sjoch hoe’t se deadzje kinne.
Foto ‘Filistynske ruïne’