december 23, 2024
fan ûnbekend*
fan Nikos Kazantzakis*
It spile yn in doarp op Kreta,
earst de aksje foar in brúnkoalmyn,
dêrnei in seagerij-bedriuw,
hy seach yn ’t lêste mear muzyk:
Zorba, boer en musikus, de Gryk.
It hiele doarp koe wol Gryk Zorba,
dy’t de muontsen dronken kriich mei wyn,
har dûnsje liet foar it bedriuw,
se woene troch him wol omlyk:
Zorba, boer en musikus, de Gryk.
De froulju dûnsen mei Gryk Zorba
op har ritme gie er út en yn,
de leafde seach er as bedriuw,
de hertstocht makke him smoarryk:
Zorba, boer en musikus, de Gryk.
It hiele doarp waard troch Gryk Zorba
nûge by it hout, net by de myn,
de ein kaam ek foar dit bedriuw,
de dûns ‘Sirtaki’ joech ûntwyk
foar boer Zorba, musikus, de Gryk.
* Foto ‘Zorba de Gryk,
haadpersoan yn it boek ‘Zorba de Gryk’
fan Nikos Kazantzakis’
** Omslach boek
december 21, 2024
fan ûnbekend*
Bellagio,
de pearel fan de Komomar
hat blonken troch de iuwen hinne,
suver like helder as de sinne.
Bellagio,
Romeinen makken al de kar
om oer de Komomar te farren,
’t mocht de riken yn dit gea wol barre.
Bellagio,
it fraaie plak foar him en har
dy’t libje mei ferneamde nammen,
foar har rykdom ha sy har nea skamme.
Bellagio,
plak tusken berch en Komomar,
dêr’t oeral folop pearels blinke…
wa soe dan oer’ t wetterpeil neitinke?
Foto ‘Bellagio oan de Komomar yn Italië’