juli 20, 2023
fan Melchior d’Hondecoeter*
In kalm bestean wie harren diel:
deis bûten, pikkend fan de grûn
wat foar de koarte snaffel kaam
en nachts fertroud yn ’t hinnehok…
gjin sprake fan in hin as miel.
De see joech harren in bestean,
wat yn de namme boppekaam,
mar fierder fleagen sy as earn;
it gie oer dunen hinne nei
it lân om foar har miel te gean.
Doe fûn de konfrontaasje plak,
in drama foar it hinneskaai,
’t foarkomme koe gjin hoannekaam
en likemin it hinnehok…
de earnen krigen har gerak.
* Melchior d’Hondecoeter (1636-1695)
Skilderij ‘See-earnen falle hinnen oan’
juli 19, 2023
fan ûnbekend*
Ezechiël
Minskesoan, do moatst no profetearje
tsjin de bergen, heuvels en falleien,
want Ik sil har treffe mei it swurd,
ferbrizelje de offerhichten,
ferneatigje de wijreekalters,
de stêden wurde ta ruïnes,
it folk ferfalt yn lijen
troch honger, pest en swurd.
Mar in part sil oan de dea ûntkomme,
wurdt ferstruid oer bergen, troch falleien,
komt as balling yn de frjemdte oan,
hat skamte foar de offerhichten,
ferachtet djip de wijreekalters,
dat part sil dan wer oan My tinke
hoe’t Ik it brocht yn lijen,
it sjocht My dan wer oan.
Foto ‘Offerhichte’