september 25, 2023
Lit de natoer syn gong gean
fan de winter nei de maitiid,
fan de simmer nei de hjerst,
der hat gjin oare oarder west.
De hjerst krûpt troch de blêden
mei ’t palet mei kleare tinten
om noch efkes kleur te jaan
foardat depresjes har slach slaan.
Lit it reid syn gong mar gean,
nei de groei ree foar it snijen,
dêrnei foar in nij bestean,
it klaait it tek yn tsjokke klean.
Dat it minskdom sparre bliuwt
foar depresjes yn de fjouwer
tiden fan it jier, ’t is reid
dat dûbelop de wierheid seit.
september 24, 2023
fan ûnbekend*
In haven as in pearel,
deis blinkend yn it fjoer
dat strielet út ’e kosmos wei;
de float lei feilich yn de earms
fan mem… wa stie noch oan it roer?
Wa’t delkaam wie in keardel
nei’t hy syn bommen brocht
hie op it plak dat earder blonk
troch ’t fiere fjoer, ynienen wie ‘t
tichtby… ûnwêzentlik it ljocht.
Hy wie net mear fan wearde,
de pearel yn it fjoer
dat lôge troch de oarlochsfloat;
de memme-earm wie fierste koart,
sy gûlde… mei har soan wie ’t oer.
* Foto ‘Oanfal fan Japan op Pearl Harbor’