Foar Jitze* wie ’t in minne nacht,
want wekker lei er fan de start:
de Heale Moanne nûmer ien,
de dream brocht him nei finish acht,
’t senario wie swart.

De middeis like ’t ek net bêst:
de skûtsjes starten foar de wyn,
de Heale Moanne lei yn ’t skaad,
mar kriich fan nûmer twa gjin lêst,
gjin konkurrint rûn yn.

Hoewol’t de rûte foar him lei,
seach hy geregeld achterom,
Wâldsein lei suver op ‘e kont;
de nacht hie neat sein oer de dei,
foar Jitze wie de rom.

* Jitze Grondsma

De fjirtjin binne yn de sleep,
de touwen steane strak,
elk skûtsje is no noch op dreef
en stribbet nei it earste plak.

De liuw hat lok, giet earst fan start,
springt fier en rint derút,
mar wit net wat der fierder bart,
rûkt foar de finish al de bút.

Mar sjoch, in poat grypt nei de wyn,
dy’t mar net komme wol,
de twadde griene* rint rap yn,
út is de liuw syn helderol.

* De Lemmer