oktober 13, 2023
fan ûnbekend*
Sjedêr in prachtich bouwurk
fan it trijeplatepunt:
in rûn fulkaankompleks
mei wetter út ’e himel
dat fiedt it griene gea…
fan de natoer in stunt.
Djip ûnder de Azoaren
komme trije platen gear,
wat hat wol wat fan seks,
it trillet en it skoddet,
men fielt it oan de lea…
se kamen eartiids klear.
Bern binne de Azoaren,
kreas fan oansjen, heech fan stal,
fan aard wol wat kompleks,
se stribje nei de himel
op ierde, gean nea dea…
foar ivich yn har rol.
* Foto ‘Lagoa de Santiago
op ien fan de Azoaren’
oktober 12, 2023
fan Francisco de Goya*
Swart binne twa gesichten,
like donker as de loft,
gjin each of stjer is mear te sjen,
se leit yn ûnmacht, as ferlern.
Ferlern hat sy de frijheid
om te stean en om te gean,
de skonken rekken yn de klam,
it lichem fielt as wie it lam.
Se stoarret yn de hichte,
mar de himel jout gjin taal
of teken yn de neare nacht…
wa heart dan noch har heaze klacht?
Allinnich fjouwer earen
fan wa’t foar har lichem gean,
it fielt net lam of slop, mar stiif,
as wiif hat sy dochs neat om ’t liif.
Se binne oan har driften
bûn en slaan gefoelens dea,
de frijheid flechtet foar it fjoer,
’t ferskroeit ferkrêfters op ’en doer.
* Francisco de Goya (1746-1828)
Yllustraasje ‘Se ha har ûntfierd’
Print 8 út ’e searje ‘Los Caprichos’