juni 19, 2025
fan Francisco de Goya*
In lege stoel stiet achter har,
bestimd foar wa’t sy leaver sjocht
as har mei libbensûnderfining,
mar hjoed hat sy gjin kar.
It libben hat har noch net jûn
it ûnderskied dat nedich is
om har net daliks al te binen,
sy sjocht net yn it rûn.
Har eachopslach is nei him keard
dy’t sy yn har ferbylding sjocht,
mei beppe hat sy net dy bining
dy’t har oer ’t libben leart.
Do leave faam, ik jou ’t advys:
sjoch him mei iepen eagen oan,
dan wurkest oan in eigen miening
en wurdst úteinlik wiis.
* Francisco de Goya (1746-1828)
Yllustraasje ‘Goede rie’
Print 15 út ’e searje ‘Los Caprichos’
juni 17, 2025
Gedicht fan Willem Tjerkstra junior
Tusken de Eufraat en de Tigris lei eartiids in paradys,
in paradys fol bisten en in loft sa prachtich blau.
Adam rûn der tuskentroch
en Eva seach de fûgels fleanen.
Doe kamen grize wolken oan de loft
en skaad foel oer de hûndert bisten,
dat Adam seach se net mear sitten
en Eva rekke alle hoop ek kwyt.
De bisten feroaren yn tanks,
de fûgels waarden fleanmasines.
De bern fan Adam en Eva krigen rúzje
en sa bruts de oarloch út.