april 17, 2025
fan Dorothea Tanning*
De iene stiet, de oare leit,
wat wiist op it tsjinoer elkoar,
mar beide binne op ’e grins
fan bernetiid nei puberteit,
dêr stiet de dwerch noch foar.
Sy wol wol nei de oare ta,
dy’t mei de poppe lekker leit,
noch altyd nei har bernewinsk,
de dwerch hâldt har gefoel noch tsjin,
hoewol’t de holle draait.
It lichem bliuwt op ’t selde plak
yn opdracht fan de bernegeast,
sadat gjinien komt oer de grins,
wiidskonkich bliuwt de dwerch dêr stean,
benijd nei wa stapt earst.
* Dorothea Tanning (1910- 2012)
Skilderij ‘De freonekeamer’
april 14, 2025
van onbekend*
Mijn vriendje heeft een fout gemaakt,
dat kun je hem toch niet verwijten,
want voordien heeft hij zijn best gedaan
en bovendien van fouten leert men
nadat burgers zijn geraakt.
Mijn vriendje speelt graag landje-pik
en gaat daarbij vaak over lijken
wat hij zonder opzet heeft gedaan,
het hoort nu één keer bij zijn regels,
vriendjes onschuld regel ik.
Mijn kennis nodigde mij uit
om vriendjes opzet waar te nemen:
dertig burgers lijken van de baan,
zodat voor mij niets meer waarneembaar
is, waarmee dit spel nu sluit.
Mijn vriendje kan zijn gang weer gaan
met buurmans grenzen te verleggen,
daar neem ik gerust een voorbeeld aan,
wij spelen samen volgens regels
die alleen voor ons bestaan.
* Foto ‘Soldaten in oorlog’