De zolderkamer is zijn atelier,
waar zich de daken melden
elke dag voor ’t lege doek,
het neemt niet op de koepelzee
en evenmin de vogels in de vlucht
van altijd weer hetzelfde lied,
voor hem gemoduleerd tot vloek,
want wat hij niet meer ziet,
is ’t leven dat zij ooit vertelde.

Wanneer hij klaar staat voor de diepe sprong,
voor hem voorgoed eronder,
breekt een koepel, klinkt de song
van haar als door een wonder:

Laat koepels barsten, vlieg met vogels mee
en blijf niet langer tellen,
elke ruiter is er één,
hij zeilt met paard en al door zee,
de kaarten zijn al boven land geschud,
zodat de boer wordt admiraal,
de slak speelt met een dobbelsteen,
dus ga nu aan de haal
en laat het volle doek vertellen.

* Schilderij ‘Invasion of fantasy’

Zij wist nog niet wat ‘grooming’ was,
maar crosste wel op internet
omdat haar lijf het vroeg,
het doel was niet haar eigen klas,
maar verder: Robert, John en Seth,
’t was Seth die haar op handen droeg.

Haar hart sloeg vlugger op zijn vraag:
‘Je schakelt toch je webcam in,
dan geef je je pas bloot
omdat ik jou ook draag,
als ’t moet rechtstreeks de hemel in,
ik ga vandaag nog voor je dood.’

De dood van Seth was niet haar doel,
zij stond voor hem in vuur en vlam,
te heet voor veel om ’t lijf,
zij vond het vet en ook nog cool,
omdat van hem reactie kwam:
‘Jij bent voor mij een wonderwijf!’

Het wonder moest nog dieper gaan
dan tepels, navel en haar huid,
te ver voor haar gevoel,
toen kwam zij in het naakt te staan,
’t Chinese hemd moest ook nog uit
van ronde ogen, brede smoel.

* Schilderij ‘Both sides of night’