Vergeet niet dat een worsteling
de blik bevrijd van ding te zijn
en oog te hebben voor het onderling
verbonden zijn, vergeten is de pijn.

De mens, een halve engel voor
’t gevoel, geblinddoekt, vleugelvast,
is eenzaam, wordt volledig oog en oor
als zij zichzelf bevrijd van eigen last.

Zij eigent zich de blinddoek toe
en worstelt ook de vleugels los,
voelt zich weer bijna mens en niet meer moe,
bindt doek en touw tot vast verwarde klos.

Dan laat zij zich volledig gaan,
de ledematen vrij van doel
en weg, vergeet het staan en haar bestaan,
zij leeft alleen op een bevrijd gevoel.

* Beeld ‘Removing the blindfold’
Beeld ‘Letting go’

’t Was in Den Haag een gekkenboel,
want op het plein werd feest gevierd
ter ere van het noordergas,
dat Nederland met vuurgloed siert
en met een grijns de gaspias
met open smoel.

De boel werd in het noorden gek
door ’t schokken van de lege grond,
verlaten door het stromend gas;
vooraf ging ’t blaffen van een hond,
niks loos, vond eerst de gaspias,
sluit snel zijn bek!

Uit noord werd toen het feest gesmoord,
hoewel de smoel ging smachtend door,
op gloeiend vuur en geld gesteld;
de Haagse dwerg, doof door ’t geboor,
vloog gaswaarts met wat noordergeld,
dus ging het voort.

* Schilderij ‘Housewarming party’