’t Voelt als was hij generaal,
die zwaait bevelen in het rond
om winnend aan te vallen,
boven rood en op de grond
dezelfde kleur van duizendtallen.

Vroeger werd tot een verhaal,
het heden toont dezelfde tint:
een fel protest van velen,
vaandeldrager-president
smoort met geweld de Turkse kelen.

* Alexandre Gabriel Decamps (1803-1860)
Schilderij ‘Turkse vaandeldrager’

Sluit de ogen voor de wapens,
laat gezichten schijnen met de glans
van volle concentratie:
Arabieren die een paardendans
vertonen, uitgevoerd met gratie.

Laat de wapens in verbeelding
steken, schieten, want in dit gevecht
leidt de spanning tot genieten;
op het witte doek is ’t beeld net echt,
een rilling bij het bloed vergieten.

Ga terug naar het verleden,
toen het paard niet danste voor ’t genot,
maar vocht voor Arabieren,
die de strijd beschouwden als gebod…
om in de hemel feest te vieren.

Van verleden naar het heden,
nu techniek vervangt het oorlogspaard
voor de strijd van Arabieren:
geen verandering van mensenaard,
maar groot is Allah… voor de dieren.

* Théodore Chassériau (1819-1856)
Schilderij ‘Gevecht van Arabische ruiters‘