Dat rút mei ’t krús,
dêr falt it ljocht noch troch,
fan bûten-binnen,
syn bestean fan binnen-bûten,
oeral wie syn thús,
hy libbet noch.

De holle draait
nei ’t krús, beweging noch
fan binnen-bûten,
dan fan bûten wei nei binnen
sjen, it libben seit
noch wat, want sjoch:

Dêr stiet er mei
in bûgde rêch op snein
sa tusken neisten
wylst de fiersten ryklik ite,
’t lei net op syn wei,
dêr wie ’t mei sein.

* Jozef Cantré (1890-1957)
wie in Belgyske keunstner.
Houtfyk ‘De boer dy’t stjert’

* Emile Claus (1849-1925)
wie in Belgyske skilder.
Skilderij ‘De picknick’

Hy seach de Rus rjocht yn ’t gesicht,
Wibelius, de Finske gûverneur,
de hân op ’t âlde wetboek:
‘Generaal, gjin oarder dy’t ‘k fersteur,
ús folk docht troch de tiid syn plicht.’

De tiid joech oan de Rus de macht,
want Finske grinzen wiene net yn tel,
soldatelearzens stampten
deadlik, makken mem en berntsjes kjel,
it lân sonk yn de winternacht:

‘Generaal, ús wet is net yn tel,
myn folk slacht op it libben acht.’

Mar yn de simmer riisde ’t ljocht
dat troch de libbenstiid net ûndergong
en sjoch, dêr stie Kullervo
as it Finsk ferset dat flokte, song
by rots en pynbeam foar it rjocht:

‘Do ferdomde Rus, wy gean ús gong,
dyn dea jout ús wer libbensnocht.’

* Albert Edelfelt (1854-1905)
wie in Finske skilder
dy’t mei it skilderij ‘De gûverneur’
it ferset fan syn heitelân
tsjin de Russyske besetter útbylde.

* Akseli Gallen-Kallela (1865-1931)
die itselde mei ien fan de figueren
út ‘e sêgen fan de ‘Kalevala’:
‘De flok fan Kullervo’.