Dêr stiet er mei it byld foar eagen,
Aristoteles, de Gryk,
de waarme hân op ’t kâlde hier:
‘Homerus, ’t is gjin leagen,
wy Griken binne oan it byld gelyk
fan wurd en witten, stjerrend wier.’

Dêr sit er, wat syn eagen seagen,
hat er opslein yn it moed,
de joadske griisburd fan it Wurd:
‘Myn libben gie oer weagen,
de iene flak, de oare as in floed,
mar ’t byld wie nea foargoed de put.’

* Rembrandt (1606-1669)
Skilderij ‘Aristoteles mei in boarstbyld fan Homerus’
Skilderij ‘Portret fan in joadske griisburd’

De wrâld is yn beweging,
feroaret troch de ieuwen hinne
fan ûnsjoch nei skinend moai,
oarsom nei blyn en út ‘e ploai,
sawol de minsken as goadinnen.

Sy stiet op in ferheging,
krekt berne tusken see en sinne,
Venus, moai fan hier oant neil
en bringend foar de froulju heil,
opdat sy ek noch fruchtber binne.

Sy kriget gjin beweging,
is troch in manljushân ferstienne,
ieuwen lyn, mar fruchtber moai,
wol blyn en djip fan búk en ploai,
sy moat de wrâld in bern noch winne.

* Sandro Botticelli (1483-1520)
Skilderij ‘De berte fan Venus’

* De ‘Venus fan Willendorf’
waard 25.000 jier foar Kristus makke.