It wie in moaie simmerdei
mei sinne op syn Finsk
sa tusken kym en senit yn,
te hjit foar iepen fjild en wei,
dus setten sy it sin
op baaie mei in suchtsje wyn.

Se rekken doe út al har klean
en rekten grutsk de lea,
it stal wie as in libbensbeam,
sa bleauwen se in skoftke stean
as Eva sûnder skea
noch, by it rûzjen fan de stream.

Nei ’t swimmen as in wetterslang
foarsei de loft it waar:
de bôge yn de folle fleur;
it ljochtsjen duorre like lang
as yn de klean, wol raar:
de blanke hûd kriich ek wer kleur.

* Jalmar Ruokokoski
skildere yn 1912
‘Baaisters’ en ‘De reinbôge’

De reuzen mei de spieren
fan de seeliuw riisden op
om him wer tryst te stimmen,
mar hy stribbe nei de top,
de striid tsjin wylde dieren.

Dêr stie er boppe dize,
tusken ierde en de loft
mei rûnom fiere kimen,
toppunt yn it koarte skoft
fan nei de hichte rize.

* Johan Christian Dahl (1788-1857)
wie in Noarske skilder, dy’t him
spesjalisearre yn lânskippen.

** Caspar David Friedrich (1774-1840)
skildere wat foar eagen wie
en út it inerlik wei.