De ieuwen hat er al trochstien,
de katedraal fan Frânsk Rouaan
mei poarten, bôgen en timpaan,
moarns ier, by mist, min waar en sinne,
ljochteffekten op it hôf fan stien,
dêr’t hjoed de dei noch Eva’s rinne.

Hy hat miljoenen jierren stien,
de poarte fan Frânsk Etretat
mei ’t stienplato der noch op ta,
dêr’t mânske weagen stikken rinne,
ljochteffekten op in beam fan stien,
dêr’t hjoed de dei de Adams winne.

Se sprongen fier fan stien nei stien
as keardels fan har krêften wis
sa’t prehistoarje foar har is,
wylst sy yn ’t hôf fan stilte binne,
miseffekten sa’t it ieuwen gien
is om in kromke heil te winnen.

* Claude Monet (1840-1926)
Skilderij ‘Katedraal fan Rouaan’
Skilderij ‘Manneporte by Etretat’

Tusken âld en nij fljocht fjoer
de nacht troch by de himel lâns,
op elke klap in lumineus idee,
de oeren jouwe rêst noch doer,
lit ploffe ’t brein, dit is dyn kâns.

Drinke op in heech konsept,
dat wie it doel fan âld op nij
en nei twa romers rap nei de wc,
se ha noch mei de hannen skept,
want wetter makke ’t brein wer frij.

Frij fan dize troch de reek
fan ’t fjoerwurk en de sigaret,
foar elke klap wie ’t kleare brein wer ree,
net nei te kommen foar de leek,
mar keunstners ha opnij ferlet.

Folle net genôch, noch ien
idee, dan is de flesse leech
en fleane sy oer ’t plattelân nei see,
de wjukken binne wol te lien,
de alderlêste, dan omheech…

* Akseli Gallen-Kallela (1865-1931)
hearde by de rûnte fan jonge Finnen,
dy’t yn restaurant ‘Kämp’ te Helsinki
praten oer keunst en polityk.
Skilderij ‘Symposion’
It Gryske wurd ‘symposion’ betsjut
mei elkoar drinke.