Mar net de pearelfroulju
foar de spegel yn it himd,
noch foar de kar út trije jurken
mei it sicht op hoaske manlju;
sy sjogge hoe’t har keatting glimt,
de pearels sille foar har wurkje.

Sy wurket mei har pearels,
weacht de wearde hjoed wer ôf
om ’t libbenslok yn goud te hifkjen,
wylst yn ’t neaken frjemde kearels
troch Kristus hifke wurde, flau
kringt troch ’t ferskil, sy sjocht en wifket.

* Johannes Vermeer (1632-1675)
Details út ferskillende skilderijen
Skilderij ‘Frou mei skealjes’

It hoegde net om him,
mar fuort, hy hie der west,
by dy Etienne-Jean Georget,
de psychiater:
’t lei net oan syn stim,
de eagen wiene ek noch bêst,
it hie te krijen mei de wet.

It woe him earst net oan
en ek net yn him del,
want hied er net in fêste baan?
Dy psychiater
spriek op hege toan
oer paden nei de hel,
befluorre foar de kleptomaan.

Syn hannen wiene goed
genôch foar al it wurk
mei spul dat foar it gripen lei.
Dy psychiater
hie ’t oer ’t minne moed,
mar as gjinien syn aksjes murk,
dan kriich er ek de wet wol mei.

* Théodore Gericault (1791-1824)
skildere yn de praktyk fan psychiater
Etienne-Jean Georget
in searje fan seis portretten fan pasjinten.
Skilderij ‘Portret fan de kleptomaan’