It sjit him hjoed wer troch de holle:
omkeard is de wrâld,
want hy as fisker is no by de bern
as heit en mem, sy waard net âld,
it libben is net mear om oan te sjen.

De jonge woe hjoed nei syn mem ta
ûnder ’t houten krús,
dus moasten heit en ’t lytse suske mei,
hy seach de see, syn twadde thús
en hearde tagelyk wat sy him sei:

‘It skeat my faakris troch de holle:
do foargoed op see
en ik as mem moast soargje foar de bern;
betink in fiskersfrou is ree
om beide, dea en libben, oan te sjen.’

* Jozef Israëls (1824-1911)
wie ien fan de earste skilders
fan de Haachske Skoalle.
Skilderij ‘By mem har grêf lâns’

Marcus stribbe nei de hichte
yn ’t bestean, mar koart
ferlike mei de ivichheid,
want wa’t net klimme doart,
bliuwt altyd yn de lichte.

’t Lânskip liet er kleurich sprekke
op it doek, faak heech,
al rikkend nei de ivichheid,
en bûten liet er ’t each
troch snie en gletsjers brekke.

Acht kear hat er him beklommen,
stap foar stap de klok
op, tikjend yn de ivichheid,
en fielde nei de skok
him op ‘e top ferromme.

* Marcus Pernhart (1824-1871)
wie skilder en berchbeklimmer
en bylde de natuer en kultuer
fan Eastenryk op unike wize út.
Skilderij ‘Utsicht op de Grossglockner’