februari 4, 2024
fan ûnbekend*
fan Gutzon Borglum**
Hy hinget op ’e holle
fan in wize presidint,
útkappe yn de hurde stien,
en sjocht de oare oan,
want neat is him tefolle.
Yn alle fjouwer seach er
wat foar ’t folk oan hichte wint:
de frijheid om rjochtop te stean;
op rjochten kaam it oan,
dat op dy hichte fleach er.
Hy koe it lykwicht fine
tusken keunst en polityk,
hat foar syn presidinten stien,
sa trof er krekt de toan
om ’t folk oan har te binen.
Sy sjogge nei de fierte
sa’t elk seach as presidint
om foar de rjochten yn te stean,
fierôf en ek nei-oan,
de wrâld hat dêrfan witten.
* Foto ‘Gutzon Borglum yn de klim’
* Gutzon Borglum (1867-1941)
Byldegroep ‘Fjouwer Amerikaanske presidinten’
(Washington, Jefferson, Lincoln, Roosevelt)
februari 3, 2024
De greide bloeit al lang net mear,
it hurde gers bûcht net de kop
en jaget skriezen op ’e flecht,
de wjirmen krûpe nei de sleat,
it komt sa op ’e kop ferkeard.
De helte fan Europa’s foer
sit yn de amer fan de boer,
dat alle bisten wurde sêd,
it hurde gers bliuwt lykwols stean,
de bloei is sa noch lang ferbean.
De boer rydt mei syn swiere tank
Europa yn en sjit syn fjoer
ôf op ’e regels fan de stêd,
syn tank stjit stikstof ôf op grûn…
dat syn bedriuw bliuwt jierren sûn.
De trije skiep, byld fan de boer,
ferlieze ’t libben likegoed
as de natoer net langer bloeit,
dus flecht fan skriezen, skriem dit út,
dan wurdt de wjirm jim wer ta bút.