Wanneer ’t aan windkracht schort,
dan loopt de kracht naar zeven
op om langzaam lopend voort te gaan;
de lijn is lang, de stap wordt kort,
het dromend rusten duurt maar even.

De Nijl is lang genoeg,
een teken van het leven…
niemand weet hoeveel nog voor de boeg.

Zij weten van geen Nijl,
maar zien de Wolga stromen,
menskracht elf is waar het schip om vroeg;
de leider weet nog vijftien mijl
om bij het avondrood te komen.

* Frederik Arthur Bridgman (1847-1928)
Schilderij ‘Boottrekkers langs de Nijl’

** Ilja Repin (1844-1930)
Schilderij ‘De Wolgaslepers’

Zij loopt de hele dag op sloffen,
half versleten, heen en weer,
het rookgerei is net gebracht;
wat wil je nu als zwarte meer,
zij heeft het bij die drie getroffen.

Het drietal, uren al gesproken
over haardracht, lang of kort…
hun echtgenoten zijn op jacht…
beginnen over wat er schort,
dus waarom niet verdovend roken?

Op knieën en met blote handen
pakken zij de valken aan,
de status nemen zij in acht;
tevreden met hun laag bestaan,
zien zij al uit naar ’t volgend landen.

Terwijl de valken pijlsnel doken,
zaten beiden hoog te paard
te kijken wat de jacht hun bracht;
de spanning ligt in ’t mannen-aard,
de avond volgt met diepgaand roken.

* Eugène Delacroix (1798-1863)
Schilderij ‘Vrouwen in Algiers’

** Eugène Fromentin (1820-1876)
Schilderij ‘Valkenjacht in Algerije’