detail

Een wolk gleed over wrede ogen,
brede schouders, na de slag in rust,
het zwaard getuigt van lust
en heeft het vlees gewogen.

De blauwe hemel heeft gekeken:
maagden keurden doodsverachting goed
en roken ’t verse bloed,
maar hij is niet bezweken.

Hij kijkt naar ’t groepje christenwijven,
compensatie voor zijn hemelreis,
na lust een hoge prijs…
toch maar op aarde blijven.

De halve maan vereert zijn helden,
evenwel de volle schaamt zich dood,
de zon wordt tweemaal rood,
de hemel kan niets melden.

* Jaroslav Cermák (1830-1878)
Schilderij ‘Oorlogsbuit
Christenmeisjes door de basji-bouzouks ontvoerd
en naar Andrinopolis gebracht om verkocht te worden’

Het Spaanse rijk kromp langzaam in,
geen zilvervloot voer onder zeil
gestolen schatten naar het vaderland,
kolonies werden zelf tot land;
de steden Ceuta en Melilla in
Marokko bleven Spaans van stijl.

’t Omringend land vond dat geen stijl
en viel de beide forten aan,
waarbij een aantal lieden werd gedood,
wat leidde tot een oorlogsvloot:
voor volk en vaderland vlot onder zeil,
op Ceuta en Melilla aan.

Geen oorlog zonder slag op slag,
bij Tétouan en bij Wad-Ras,
waarbij van beide kanten werd gedood,
de bodem kleurde dubbel rood
en aan het einde van de laatste dag
kreeg ’t Marokkaanse rijk een kras.

* Mariano Fortuny y Marsal (1838-1874)
Schilderij ‘De slag van Wad-Ras’